Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας και η Άβυσσος

Το κείμενο γράφτηκε από την Μυρσίνη Βερβέρη, μαθήτρια του 1ου ΓΕΛ ΡΑΦΗΝΑΣ στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus + "DAYLIGHTING RIVERS".

Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας είναι ένα ποτάμι που διασχίζει την Πεντέλη, τον Γέρακα, την Παλλήνη, τα Σπάτα, το Πικέρμι, τη Ραφήνα και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα υδάτινα οικοσυστήματα  της Ανατολικής Αττικής.

Εκτείνεται από την νότια πλαγιά του βουνού της Πεντέλης και την βορειοανατολική πλαγιά του Υμηττού, διασχίζοντας την πεδιάδα των Σπάτων και εκβάλει στην θάλασσα της Ραφήνας. Αποτελεί σημαντικό υγρότοπο της Ανατολικής Αττικής και ένα από τα ελάχιστα ρέματα που διατηρεί νερό όλο τον χρόνο. Η σημασία του για την ορνιθοπανίδα αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έχουν καταγραφεί περισσότερα από 150 είδη πουλιών. 

Τα περισσότερα εμφανίζονται την άνοιξη και το φθινόπωρο κατά τις περιόδους μετανάστευσης και έχουν άμεση ανάγκη με τους υγροτόπους. Τα είδη αυτά διανύουν πολύ μεγάλες αποστάσεις κατά την μετανάστευση και χρειάζονται να κάνουν στάσεις για ξεκούραση και ανεφοδιασμό. Η εκβολή του Μεγάλου Ρέματος τους προσφέρει και τα δύο αφού στα νερά της  βρίσκουμε άφθονα ψάρια, αμφίβια, ερπετά, έντομα και πολλά ακόμα ασπόνδυλα.

Στις όχθες του φυτρώνουν εκατοντάδες είδη δέντρων μεταξύ των αιωνόβια υδροχαρή όπως πλατάνια (Platanus) και ιτιές (Salix). Επίσης, μπορούμε να βρούμε καλαμιές (Phragmites australis), Τύφη (Typha latifolia)  και άλλα φυτά και λουλούδια.

Το πλούσιο αυτό οικοσύστημα του ρέματος λειτουργεί ευεργετικά για όλη την Ανατολική Αττική και ιδιαίτερα για την πόλη της Ραφήνας, την πόλη μας. Η φυσική του βλάστηση φιλτράρει τους ρύπους που παράνομα καταλήγουν στο ρέμα από τις τριγύρω επιχειρήσεις προτού αυτοί φθάσουν στις παραλίες της Ραφήνας, φιλτράρει σε μεγάλο βαθμό τους ατμοσφαιρικούς ρύπους από το λιμάνι και το αεροδρόμιο, ρυθμίζει το κλίμα και ιδιαίτερα τη θερμοκρασία της περιοχής, σώζει την πόλη μας από τις καταστροφικές πλημμύρες που πλήττουν περιοχές με μπαζωμένα ή καλυμμένα ρέματα, λειτουργεί εκπαιδευτικά, αποτελεί καταφύγιο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.

Παρόλα αυτά που μας προσφέρει το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, ο δήμος και η περιφέρεια έχουν αποφασίσει να το τσιμεντοποιήσουν  και να το μετατρέψουν ολοκληρωτικά σε ανοιχτό αγωγό ομβρίων υδάτων δήθεν για αντιπλημμυρικούς λόγους. 

Η πραγματική αιτία, όμως, είναι τα σχέδια επέκτασης του λιμανιού της Ραφήνας και. όπως έχει ειπωθεί, και τα σχέδια για την επέκταση της Αττικής Οδού. Παρόλο που έχουν πραγματοποιηθεί πολλές δράσεις ώστε να μην υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια δεν έχουμε δει σπουδαία ανταπόκριση από την κοινότητα και ιδιαίτερα τον δήμο.

Αυτό, όμως, που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως δεν κινδυνεύει μόνο το οικοσύστημα του ρέματος αλλά και εμείς οι ίδιοι. Εστιάζουμε στο κέρδος και ξεχνάμε την αξία της μητέρας Γης που έχει καταντήσει ένας ζωντανός νεκρός. 

Ένας λόγος παραπάνω για την προστασία αυτού του πελώριου αγαθού είναι η κλιματική αλλαγή και η κραυγές του πλανήτη για βοήθεια. Όσο συνεχίζουμε να καταστρέφουμε και να παραμελούμε το περιβάλλον, δυστυχώς, δεν θα μπορέσουμε να δούμε κάποια ανάκαμψη της κατάστασης. Θα αφανιστούμε στο τέλος και εμείς θα είμαστε υπαίτιοι για τον ίδιο μας τον αφανισμό.

Ξεχνάμε ότι αποτελούμε κομμάτι της γης με αποτέλεσμα να προσπαθούμε συνέχεια να την κυριαρχήσουμε και να της επιβληθούμε. Τι νομίζουμε ότι θα αποδείξουμε με αυτές μας τις πράξεις; 

Πόσο μεγαλοδύναμοι πιστεύουμε ότι είμαστε; Τίποτα τελικά για τον άνθρωπο δεν έχει σημασία σε αυτόν τον κόσμο. Δεν τον ενδιαφέρουν τα ποτάμια και τα λουλούδια. Όλα χάνονται στην θολή αυτή ομίχλη που δημιούργησε η φωτιά του ήλιου με το φως του που διαπερνάει και μαχαιρώνει την Γη. 

Η Γη αιμορραγεί. 

Τελικά, όλα τα πρωινά του κόσμου είναι ίδια

 Στεκόμαστε στην μέση ενός τυφώνα. 

Το θέμα είναι πως δεν πρέπει να βυθιστούμε στην άβυσσο για να αναγεννηθούμε.

Το κείμενο γράφτηκε από την Μυρσίνη Βερβέρη, μαθήτρια του 1ου ΓΕΛ ΡΑΦΗΝΑΣ στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Erasmus + "DAYLIGHTING RIVERS".

Να προσθέσουμε μόνο μια φράση από τον "Έφηβο" του Ντοστογιέβσκι:

"Τα πλάσματα αυτά που δεν αντιστέκονται είναι πάντα τα ίδια: ξέρουν πως η άβυσσος είναι μπροστά τους κι ωστόσο τρέχουν να πέσουν μέσα της". 

Η ΝΕΡΟΧΕΛΩΝΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ

Την Κυριακή 21 Απριλίου 2019 επισκεφτήκαμε τον κλάδο της Πετρέζας στα πλαίσια της γιορτής του Ρέματος.
Μια μεγάλη ομάδα από μικρούς και μεγάλους ακολούθησε ένα μέρος του υδάτινου κλάδου της Πετρέζας στην κοιλάδα των Σπάτων.

Ανάμεσά τους ήταν και μαθητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του σχολείου μας, καθώς και φίλοι από το Γυμνάσιο Ραφήνας και το 1ο Δημοτικό της Ραφήνας.
Η Τσαντίπ, η Λαμπρινή, η Γεωργία, ο Βιχιού, η Μαριάνα, ο Γιάννης.

Οι μαθητές έκαναν μια σημαντική ανακάλυψη.
Η Τσαντίπ παρατήρησε τη νεροχελώνα Mauremys rivulata .
Μέχρι τώρα δεν την είχαμε παρατηρήσει ξανά.

Ο Σταμάτης ο Ζόγκαρης, ερευνητής στο ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών) έγραψε σχετικά:
"Μεγάλη ανακάλυψη!!! ΔΕΝ είχαμε δει ποτέ. 
Το μεγάλο βραβείο Φυσιογνωστικής Ανακάλυψης στην Tσαντίπ"

Η γραμμωτή νεροχελώνα, Mauremys rivulata είναι το ένα από τα δύο αυτόχθονα είδη χελωνών του γλυκού νερού στη χώρα μας. 

Το άλλο είδος είναι η στικτή χελώνα Emys orbicularis.

Για το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας η νεροχελώνα αποτελεί σημαντική ανακάλυψη.

Η μελέτη του Ρέματος θα αποκαλύψει πολλά από τα κρυμένα μυστικά του.

Αρκεί να προλάβουμε πριν ξεκινήσει η καταστροφή του.

Η ευαισθησία και των πάθος των μαθητών ξεχειλίζει.

Ευχαριστούμε πολύ όλους όσους ήρθαν στην Πετρέζα και ξεχωριστά την ομάδα των μαθητών για όλα όσα έκαναν για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας όλη τη χρονιά. 

Οι πιο ωραίες ανακαλύψεις μας περιμένουν !!!

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΜΑΤΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ

Η γιορτή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας πλησιάζει.

Από την Πέμπτη 18 Απριλίου 2019 έως την Κυριακή 21 Απριλίου 2019 η καρδιά του Μεγάλου Ρέματος χτυπά στην εκβολή του ρέματος στο Πάρκο Καραμανλή.

H έκθεση φωτογραφίας με θέμα "Η Φύση στο Μεγάλο Ραφήνας" θα φιλοξενηθεί στο Καφέ "The Park".

Ομάδες μαθητών από τα σχολεία της περιοχής μας, αλλά με μεγάλη χαρά και της ευρύτερης περιοχής, θα μπορούσαν να επισκεφτούν την Έκθεση Φωτογραφίας την Πέμπτη 18/4 και την Παρασκευή 19/4 από τις δέκα το πρωΐ.

Όσοι θέλουν θα μπορούσαν να μας ενημερώσουν σχετικά με την επίσκεψή τους στην Έκθεση στο e-mail megalorema@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6950989149 (είναι το δικό μου τηλέφωνο).

Οι εκδηλώσεις είναι πολλές.
Η δική σας παρουσία θα τους δώσει περιεχόμενο.

Ελάτε να χαρούμε τη γιορτή!!!
Μια γιορτή για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας!!!
Να αναδείξουμε την πραγματική αξία του οικοσυστήματος.

Ενώστε την ανάσα σας με όσους πασχίζουν να διατηρηθεί ένα σημαντικό οικοσύστημα που απειλείται άμεσα με εξαφάνιση.

DAYLIGHTING RIVERS - DAYLIGHTING RAFINA

To Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας στο προσκήνιο ....

Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έρχεται στο φως του ενδιαφέροντος ...

Το παραμελημένο Ρέμα Ραφήνας διεκδικεί όσα του στέρησαν και του έκλεψαν...

Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας παλεύει να σωθεί ...

Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας όπως το αποτύπωσαν οι μαθητές του 2ου ΤΕΕ Ραφήνας με την επίβλεψξη της εκπαιδευτικού Θεοδοσίας Παπαδοπούλου το σχολικό έτος 2007-2008.

Στις επόμενες φωτογραφίες θα δούμε κάποιες αποτυπώσεις της δουλειάς των μαθητών που συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα "Daylighting Rivers" κατά το σχολικό έτος 2018-2019.   

Είναι ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα που ανέλαβαν μαθητές και εκπαιδευτικοί του 1ου ΓΕΛ Ραφήνας που έρχεται να σταθεί αρωγός στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.

Μια ομάδα μαθητών προσπαθεί να κάνει αυτό που δεν έκανε μια ολόκληρη Πολιτεία, να μελετήσει το οικοσύστημα του ποταμού και την σημαντική βιοποικιλότητα που αυτό φιλοξενεί.

Τo πρόγραμμά μας είναι το “Daylighting Rivers Science Education for River Ecology”.
Eίναι ένα ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα Erasmus+ που σκοπό έχει να ενθαρρύνει μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να συμμετέχουν σε διεπιστημονικές έρευνες στους τομείς των Φυσικών Επιστημών, των Μαθηματικών, της Τεχνολογίας δίχως βέβαια να παραλείπονται και οι ιστορικές, κοινωνικές και οικονομικές πτυχές στις έρευνες τους γύρω από την εδαφοκάλυψη και τη μελέτη των ποταμών, με έμφαση στις επιπτώσεις της αστικοποίησης στην υποβάθμιση του εδάφους και τη διαχείριση του ποταμού.

Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος θα πραγματοποιήσουμε μία Ημερίδα στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του 1ου Γυμνασίου-1ου ΓΕΛ Ραφήνας (Θέση Οχυρό, Ραφήνα) το Σάββατο 11 Μαΐου 2019 από τις 10 π.μ. έως τις 13:00 μ.μ.  

Στην Ημερίδα θα λάβουν μέρος επιστήμονες, ερευνητές, εκπαιδευτικοί και μαθητές.

Ένα σμίξιμο της επιστήμης, της έρευνας και της εκπαίδευσης των μαθητών.
Ένα ασυνήθιστο intermezzo ...

Μια διεπιστημονική προσέγγιση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Η Βιολογία με τη μελέτη της βιοποικιλότητας

Η Γεωλογία με τη μελέτη της υδρογεωμορφολογίας

Η Χημεία με τη μελέτη της ρύπανσης

Η Μηχανική με τη μελέτη της παροχευτικής ικανότητας του ρέματος και την  εκτίμηση του πλημμυρικού κινδύνου

Η Οικονομία και η Κοινωνιολογία με τις κοινωνικο-οικονομικές επιπτώσεις της ρύπανσης και του πλημμυρικού κινδύνου

Η  Οικομηχανική με την υποστήριξη των πρανών του Ρέματος

Η Οικολογία με τη μελέτη του οικοσυστήματος.

Όροι επιστημονικοί όπως βιοποικιλότητα, οικότοπος, βιοκοινότητα, χλωρίδα και πανίδα, οικολογική διαχείριση, λεκάνη απορροής, διάβρωσης της κοίτης, μέγιστη παροχή, εκτίμηση πλημμυρικού κινδύνου, αποτροπή πλημμυρικού κινδύνου, βλάστηση και πλημμυρικός κίνδυνος, βλάστηση και αποτροπή πλημμυρικού κινδύνου απέκτησαν περιεχόμενο.

    

Φυσικά σε όλα αυτά ο αριθμός των μαθητών που συμμετείχαν ήταν λιγοστοί.

Το πρόγραμμα είναι πιλοτικό και σκοπός του είναι να δείξει αν μπορούν οι μαθητές να προσεγγίσουν διεπιστημονικά όλα αυτά τα θέματα και να τα ταιριάξουν με τα μαθήματα του Ωρολογίου Προγράμματος.  

Σάββατα και Κυριακές στο Μεγάλο Ρέμα.

Δέκα εξορμήσεις μέχρι τώρα δεν είναι και λίγες.

Δέκα περιπλανήσεις στον μαγικό κόσμο του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και άλλες τέσσερις-πέντε μέχρι τα μέσα του Μαΐου.

Ο Σταμάτης ο Ζόγκαρης, ερευνητής του ΕΛΚΕΘΕ, ήταν δίπλα μας, αρωγός σε μια πολύ δύσκολη προσπάθεια.

   

Βιωματική προσέγγιση της Χημείας, της Βιολογίας, της Οικονομίας.

Βιωματική διεπιστημονική προσέγγιση της πραγματικότητας.

Τι απομένει από όλα αυτά;

Αυτό το δείξει ο χρόνος.

Πιθανότατα αρκετά περισσότερα από όσα μαθαίνονται στις σχολικές αίθουσες.

Θέλει τόλμη και φαντασία η εκπαίδευση.

Σας περιμένουμε στις 11 Μαΐου 2019 στην Αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας στις δέκα το πρωΐ.

  

  

H MΥΣΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ

Οι παπαρούνες άνθισαν νωρίς φέτος στη Ραφήνα.
Σαν από αντίδραση της Φύσης σε ότι τρομαχτικό έλαβε χώρα σε τούτο τον τόπο το περασμένο καλοκαίρι.
Η πυρκαγιά του Ιουλίου του 2018 έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα τη μικρή μας πόλη.
Τα θύματα ήταν πολλά.
Φριχτοί θάνατοι που ζητούν μάταια μια δικαίωση.
Τραύματα ανεπούλωτα στις ψυχές των ανθρώπων.
Μια βιβλική καταστροφή της Φύσης.

Το Μπλε Λιμανάκι πριν και τώρα ...

Έχουν περάσει πάνω από επτά μήνες από εκείνη τη νύχτα.
Η Φύση έχει πονέσει πολύ όλους αυτούς τους μήνες.
Για το περιβάλλον της Ραφήνας ο Γολγοθάς ξεκίνησε από εκείνη τη νύχτα και συνεχίζεται ....
Μια πονεμένη ιστορία.
Από τις πρώτες ημέρες μετά την πυρκαγιά η Φύση είχε ξεκινήσει τη διαδικασία της Αναγέννησης.
Τα σχίνα και τα πουρνάρια είχαν πετάξει νέους βλαστούς και φύλλα από υπόγειους οφθαλμούς που δεν είχαν πάθει τίποτα από την πυρκαγιά.

Οι παρακάτω εικόνες με τα σχίνα και τα πουρνάρια τραβήχτηκαν στις 18 Αυγούστου 2018 στον Άγιο Νικόλαο της Ραφήνας.

  

Λίγους μετά μετά, στα τέλη Οκτωβρίου 2018, συνεργεία ξερίζωσαν ό,τι είχε φυτρώσει.
Υπό το πρίσμα μιας ακατανόητης λογικής ξεριζώθηκε ότι είχε φυτρώσει.
Λογικά η ενέργεια έγινε υπό τις οδηγίες του Οργανισμού Λιμένος Ραφήνας.

Η παρακάτω φωτογραφία είναι τραβηγμένη στις 3 Μαρτίου 2019 στον Άγιο Νικόλαο.
Τα σχίνα που βλάστησαν τον Αύγουστο ξεριζώθηκαν και κάποια νέα σχίνα, πολύ λιγότερα σε αριθμό, ξαναβλάστησαν στο διάστημα μεταξύ Νοεμβρίου 2018-Μαρτίου 2019.

Οι απορίες είναι πολλές.
Η Φύση πληγώνεται και ξαναπληγώνεται.
Tα λουλουδάκια της Malcolmia σπάζουν για λίγο τη γκρίζα μονοτονία.

Ζητείται Ελπίς για τη Φύση της Ραφήνας...
Ζητείται Ελπίς για τον Άνθρωπο... 
Ζητείται Ελπίς ....

Ο θαλασσόκεδρος του Αγίου Νικολάου γλύτωσε από τη λαίλαπα της πυρκαγιάς.
Μοιάζει να στέλνει και αυτός το δικό του μήνυμα ελπίδας.

Αφήστε τη Φύση ελεύθερη.
Σταταμήστε να πληγώνετε τη Φύση.
Για τη Φύση της Ραφήνας οι πληγές δεν έχουν τέλος.

   
Ας κλείσουμε τούτη τη μικρή αναφορά στη Φύση της Ραφήνας με ένα μικρό απόσπασμα από το αντιπολεμικό  
βιβλίο "Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ" του Στρατή Μυριβήλη

"Η Μυστική παπαρούνα"

"Από δω το θέαμα θα 'ναι πιο όμορφο. Τώρα το κρυμμένο ποτάμι ακούγεται καλύτερα όπως φωνάζει μακριά, μες από τη βαθιά κοίτη του. Θέλω να βγάλω το κεφάλι ψηλά από το προπέτασμα, να ιδώ πέρα. Αν μπορούσα μάλιστα θα καβαλίκευα το χαράκωμα. Ακουμπώ το μπαστούνι στο τοίχωμα, σηκώνουμαι στη μύτη της αρβύλας του γερού μου ποδιού και γαντζώνω τα δάχτυλα στους γεώσακους που 'ναι πάνω πάνω. Ένας απ' αυτούς λιώνει με μιας κι αδειάζει τον άμμο του πάνω μου. Λοιπόν τότες έγινε μιαν αποκάλυψη! Μόλις ξεφούσκωσε αυτό το σακί, χαμήλωσε η καμπούρα του και ξεσκέπασε στα μάτια μου μια μικρήν ευτυχία. Αχ, μου 'καμε τόσο καλό στην ψυχή, λίγο ακόμα και θα πατούσα μια τσιριξιά χαράς.

Ήταν ένα λουλούδι εκεί! Συλλογίσου. Ένα λουλούδι είχε φυτρώσει εκεί μέσα στους σαπρακιασμένους γεώσακους. Και μου φανερώθηκε έτσι ξαφνικά τούτη τη νύχτα που 'ναι γιομάτη θάματα. Απόμεινα να το βλέπω σχεδόν τρομαγμένος. Τ' άγγισα με χτυποκάρδι, όπως αγγίζεις ένα βρέφος στο μάγουλο. Είναι μια παπαρούνα. Μια τόση δα μεγάλη, καλοθρεμμένη παπαρούνα, ανοιγμένη σαν μικρή βελουδένια φούχτα.

Αν μπορούσε να τη χαρεί κανένας μέσα στο φως του ήλιου, θα 'βλεπε πως ήταν άλικη, μ' ένα μαύρο σταυρό στην καρδιά, με μια τούφα μαβιές βλεφαρίδες στη μέση. Είναι καλοθρεμμένο λουλούδι, γεμάτο χαρά, χρώματα και γεροσύνη. Το τσουνί του είναι ντούρο και χνουδάτο. Έχει κι έναν κόμπο που δεν άνοιξε ακόμα. Κάθεται κλεισμένος σφιχτά μέσα στην πράσινη φασκιά του και περιμένει την ώρα του. Μα δεν θ' αργήσει ν' ανοίξει κι αυτός. Και θα 'ναι δυο λουλούδια τότες! Δυο λουλούδια μέσα στο περιβόλι του Θανάτου. Αιστάνουμαι συγκινημένος ξαφνικά ως τα κατάβαθα της ψυχής".

Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα "Daylighting Rivers" που έχει αναλάβει το σχολείο μαςστα πλαίσια του Erasmus+ θα επικεντρωθεί από τα μέσα Μαρτίου και μετά στην αναγέννηση της Φύσης μετά την πυρκαγιά του Ιουλίου 2018 και τις δυσκολίες που αυτή αντιμετωπίζει. 

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΠΟΤΑΜΟ ΙΛΙΣΣΟ

Μια διαφορετική μέρα από τις άλλες. 
Μια ομάδα δώδεκα μαθητών και έξι εκπαιδευτικών αναζητεί έναν χαμένο ποταμό που τον λένε Ιλισσό.

Κάτω από πολύβοους δρόμους κυλά σήμερα ένα ποτάμι που κάποτε λατρευόταν ως Θεός .
Ότι απέμεινε από το πάλαι ποτέ ιερό ποτάμι κυλά σήμερα σε άθλιους τσιμεντένιους αγωγούς.
Τραμ, αυτοκίνητα, φορτηγά, άνθρωποι ποδοπατούν καθημερινά τον Ιλισσό της Μνήμης και της Ιστορίας.

 Το διαχρονικό έγκλημα του Ιωάννη Μεταξά και του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν παραγράφεται όσα χρόνια και αν περάσουν.
Οι φωνές του Πικιώνη, του Καμπούρογλου και όλων όσων αγωνίστηκαν ενάντια στο έγκλημα δεν εισακούστηκαν ποτέ.

Υπάρχει δυνατότητα να ξαναδεί κάποτε το ποτάμι το φως του ήλιου;
Και, όμως, υπάρχει.
Ένας πολυετής αγώνας ανθρώπων πασχίζει να δικαιώσει τη χαμένη Μνήμη.
Όλα είναι θέμα του μυαλού.
Μυαλά που σκέφτονται, μυαλά που δεν σκέφτονται ....
Ανθρώπινα τα λάθη και τα πάθη ....
Το ζητούμενο παραμένει πάντα η διόρθωση του λάθους. 

 Χθες Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018 ξεκινήσαμε να βρούμε τιο απέμεινε από τον Ιλισσό.
Ξεκινώντας από το Καλλιμάρμαρο ανεβήκαμε τα σκαλιά της οδού Άγρας.
Πρώτη στάση: Άγρας 20, στο τελευταίο σπίτι του Γιώργου Σεφέρη.
Στη συνέχεια κατεβήκαμε μέσα από το Μετς προς την οδό Αρδητού, που αποτελεί τμήμα της αλλοτινής υδάτινης κοίτης του ποταμού Ιλισσού.

  

  Στον Ναό της Αγροτέρας Αθηνάς θα συναντήσουμε τον αρχιτέκτονα Ιωσήφ Εφραιμίδη, έναν άνθρωπο που παλεύει χρόνια για την ανάδειξη του Ιερού Τόπου της Άγρας.
Εδώ βρίσκονται μεταξύ άλλων ότι απέμεινε από τον Ναό της Αγροτέρας Αρτέμιδoς  του 5ου αιώνα π.Χ. και του Ναού του Μειλιχίου Διός του 4ου αιώνα π.Χ.
Ο Ιωσήφ Εφραιμίδης μας έκανε μία εξαιρετική ξενάγηση για την οποία θα αναφερθούμε σε επόμενη ανάρτηση.
Το σημαντικό εδώ, όπως μας τόνισε ο Ιωσήφ Ευφραιμίδης, είναι η θέση, ο τόπος των ιερών δίπλα στο ποτάμι του Ιλισσού.

Ο Ιλισσός μας περιμένει δίπλα στην εκκλησία της Αγίας Φωτεινής.
Εκεί συναντάμε το τμήμα της κοίτης του όπως διαμορφώθηκε από τις απίστευτες και ανίερες περιβαλλοντικές επεμβάσεις των δεκαετιών του '30, του '50 και του '60.

Εκεί κάτω από το δρόμο στέκει ακόμα η γέφυρα που κατασκευάστηκε επί Όθωνος για να μπορούν  οι άνθρωποι να πηγαίνουν προς το Πρώτο Νεκροταφείο.
Σκηνές απείρου κάλους ενός ακόμα μοναδικού νεοελληνικού παραλογισμού.

Λίγο μετά θα πλύνουμε τα χέρια μας με το νερό της Πηγής της Καλλιρόης που συνεχίζει ακόμα να τρέχει κόντρα στην αέναη ανθρώπινη βλακεία.
Και θα ξαποστάσουμε για λίγο στη σκιά ενός τεράστιου πλάτανου.
Το δέντρο είναι πραγματικά μοναδικό.
Ένας περήφανος πλάτανος.
Κάποιοι λένε πως μπορεί να είναι ο πλάτανος που αναφέρεται στο έργο του Πλάτωνα "Φαίδρος".
Αυτό δεν έχει τόση σημασία.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να κλείσει κάποιος τα μάτια και να φανταστεί πως θα ήταν εδώ κάποτε το μέρος αυτό.
Ένας τόπος ειδυλιαλός που περιγράφεται στο περίφημο έργο του Πλάτωνα.

  
 Τα παιδιά και οι μεγάλοι θα σταθούν κάτω από τον πλάτανο.
Κάποιοι θα καθίσουν πάνω στα κλαδιά του.
Και ο Θεμιστοκλής θα διαβάσει μικρά αποσπάσματα από τον "Φαίδρο" που τον πήραμε από την Δανειστική Βιβλιοθήκη του σχολείου μας .....

Απλά, όμορφα πράγματα....
Βιώματα κάτω από τον πλάτανο....
Δίπλα στην κοίτη του Ιλισσού .... 

Ευχαριστούμε Ιωσήφ, Γεωργία, Λαμπρινή, Τσαντίπ, Γιάννη, Μαριάννα, Ιωάννα, Φιλίππα, Τάσο, Μάρω, Γιώργο, Βασιλική, Θεμιστοκλή, Αγγελική, Τάσο, Έλλη, Αντώνη, Ανδρέα. 

Ας κλείσουμε με του στίχους του τραγουδιού "Ιλισσός" του Γιώργου Εμιρζά σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι.
Το τραγούδι ακουγόταν στην ταινία "Ο Δράκος" του Νίκου Κούνδουρου (1955-1956).
Το τραγούδι ερμήνευσε για πρώτη φορά η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου.
  

"Πώς τον λεν, πώς τον λεν τον ποταμό; Ιλισσό, Ιλισσό. Να σου πω το μικρό μου μυστικό. Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ"